Samen met een ander paard van het erf gaan voor een buitenrit is voor Immy geen probleem. Zonder een ander paard van het erf af gaan, is een heel ander verhaal.
Met een beetje aanmoediging kom ik een eind, maar ik merk aan alles dat ze het spannend vindt;
Stilstaan met haar hoofd hoog in de lucht, een gespannen rug, en het tempo van een snelwandelwedstrijd als we weer richting stal gaan.
Niet echt relaxt dus. Voor Immy niet en voor mij niet.
Klein beginnen
Daarom ben ik met Immy mini buitenritjes aan het maken. En met mini bedoel ik ook echt mini.
In een trainingssessie ga ik vaak op en neer, van het erf af en weer terug. Waarbij ik steeds een stukje verder ga. Eerst een paar keer op en neer naar de eerste boom. Gaat dat op een ontspannen manier, dan op en neer naar de tweede boom. Enz. Enz.
Het belangrijkste is dat Immy ontspannen blijft. Voordat de spanning opbouwt, draai ik om en ga ik weer terug richting stal.
Gevolg: Immy loopt steeds verder weg van het erf. Op een ontspannen, relaxte manier. Vandaag bood ze steeds vaker zelf aan om verder te lopen. Én ze liep ook weer in een normaal tempo terug richting stal. We zijn al een heel eind gekomen. Mét ontspanning en een tevreden paard. Als beloning kreeg ik in de eerste trainingssessie drie tevreden briesjes toen we voor het laatst in die sessie naar boom 17 onderweg waren.
Doel
Mijn doel voor nu is het bereiken van een kruising met een wat drukkere weg. Dit is ongeveer 10 minuten heen en 10 minuten terug. Een perfecte afstand voor het warm- of uitstappen van Immy.
Qua afstand heb ik dus een doel. Maar ik heb geen datum bepaald waarop ik dat doel bereikt wil hebben.
Waarom niet?
Het proces is belangrijker dan een einddatum.
Heb ik een streefdatum dan ben ik daar te veel op gefocust en heb ik minder/geen oog voor Immy. Bij het naderen van de streefdatum kun je nu eenmaal geneigd zijn om meer te verlangen van je paard dan waar hij/zij aan toe is. Met als gevolg dat je én je streefdatum én je doel niet bereikt.
Dus focus op het proces. En daarbij is Immy degene die bepaalt hoe het proces verloopt. De ene dag is de andere niet. Zo kunnen we de ene dag tot boom 25 komen met ontspanning, en de dag erna maar tot boom 14, om vervolgens de training erna ineens tot boom 35 te komen. De trainingen worden volledig afgestemd op dat wat Immy op dat moment nodig heeft.
Het gaat er om dat Immy vertrouwen krijgt in het in haar eentje verlaten van het erf. En dat vertrouwen krijgt ze, wanneer ik elke keer opnieuw luister naar haar kleinste signalen van twijfel. En dat zorgt er ook nog eens voor dat we een veel betere band krijgen (bonus!).
Dus. Doelen stellen die niets met tijd te maken hebben en daarbij leren houden van het proces. Dat is belangrijk.
Ontspannen paard
Heel erg belangrijk bij de mini buitenritten is de gemoedstoestand van je paard: je wil een ontspannen paard. Vóórdat de spanning te ver oploopt, moet je namelijk omkeren en weer terug naar het erf gaan.
Leuk en logisch hoor ik je denken. Maar hoe check je dat dan?
Optie 1 is om iemand te voet of op de fiets mee te nemen. Deze persoon kan de gezichtsuitdrukking van je paard in de gaten houden en waarschuwen als er stress signalen te zien zijn (opengesperde neusgaten, strakke lippen, puntkin, enz.). Je kunt dan weer terug gaan naar het erf zolang je paard een ontspannen uitdrukking heeft (of in ieder geval bij de kleinste stress signalen).
Maar het is niet altijd mogelijk om iemand mee te nemen óf je wil juist oefenen om echt helemaal alleen van het terrein af te gaan.
Dan heb je optie 2. Gebruik de oren van je paard. De oren van een paard laten namelijk precies zien waar zijn aandacht is.
Voordat ik uitleg wat die oren dan precies moeten doen, een kleine heads up:
Oefen dat wat ik je zo ga uitleggen eerst in de bak!
Hierdoor krijg je gevoel met de techniek én leert je paard het te herkennen. Waardoor dat je paard er eerder op zal reageren tijdens het verlaten van het erf.
Terug naar die oren.
Wil je weten of je paard ontspannen is? Doorloop deze stappen:
- Zeg iets tegen je paard. Draait een van zijn oren naar je toe, dan is het oke en is er nog voldoende ontspanning. Draait er geen oor naar je toe, ga dan naar stap 2.
- Kriebel op de hals. Draait een van zijn oren naar je toe, dan is het oke en is er nog voldoende ontspanning. Draait er geen oor naar je toe, ga dan naar stap 3.
- Ben je aangekomen bij stap 3, dan betekent dat dat er spanning aan het opbouwen is in je paard en kan het zijn dat je al te ver bent gegaan. Op dat moment stuur je je paard een kant op en blijf je doorsturen op een cirkel totdat het oor van de kant waar je naartoe stuurt naar je toe draait. Meteen als het oor naar je toe komt laat je de druk op de teugel los en laat je het paard weer rechtdoor lopen (óf je zet hem even stil). Is dit meteen richting het erf? Prima dan kan je paard meteen ontspannen terug. Is het niet richting het erf? Draai dan om en ga weer richting het erf.
Met deze ‘check’ check je of je paard nog bij je is en of hij zich niet te veel zorgen maakt over dingen die hij mogelijk ziet/ruikt/hoort. Deze ‘check’ doe je regelmatig tijdens de mini buitenritten. Let er wel op dat je je niet laat verleiden om bij stap 3 te komen, want eigenlijk is er dan al te veel spanning. Heb je reactie bij stap 1 of 2, ga op tijd terug naar het erf. Zo blijft je paard heel de tijd ontspannen.
Ontspannen ruiter
Misschien wel moeilijkste onderdeel van de mini buitenritten: je eigen gemoedstoestand.
Velen zullen deze blog lezen en denken:
‘Moet ik echt zo klein beginnen? Daar heb ik helemaal geen zin in.’
‘Houden van het proces? Ik wil gewoon op buitenrit!’
Of juist: ‘Ik vind het buitenrijden nóg spannender dan dat mijn paard dat vindt.’
Is dit laatste het geval? Dan is dé tip; Maak de afstanden van de mini buitenritten nog kleiner. Ga weer terug naar het erf zolang jij nog ontspannen bent. Ook al is je paard ontspannen en zou die nog een stukje verder kunnen, als jij niet ontspannen ben dan heeft dat geen zin. Grote kans dat jouw paard op een gegeven moment jouw spanning over gaat nemen en dan kom je in een vicieuze cirkel terecht. Net zo goed dat je paard vertrouwen moet gaan krijgen in de buitenritten, moet jij dat ook.
Het kan in dit geval ook zeker helpen om (een professioneel) iemand te voet mee te nemen met wie je je angsten/onzekerheden over de buitenritten kan bespreken. Vaak maak je je onzekerheden groter dan nodig is. De persoon op de grond kan de situatie wat objectiever bekijken en je onzekerheden in een ander perspectief zetten, waardoor je ze zelf ook anders gaat bekijken en daardoor meer gaat ontspannen.
Heb je geen onzekerheden, maar ben je meer geïrriteerd over de korte afstanden en het proces dat nodig is? Bekijk het eens anders. Welke afstand je ook aflegt, op dat moment ben je al op buitenrit met je paard! Geniet daarvan.
Wanneer je straks alleen met je paard het erf kan verlaten voor een buitenrit zal je dezelfde weg nemen als die waarop je oefent met de mini buitenritten. Die weg maakt dus elke keer onderdeel uit van de langere buitenrit. Zowel als je vertrekt voor een buitenrit, als wanneer je terugkomt. Dus waarom zou je het oefenen ook niet daadwerkelijk zien als het maken van een buitenrit? Het gevolg als je je minder irriteert en meer geniet? Je bent relaxter en met je aandacht veel meer bij je paard en wat hij nodig heeft op dat moment. Voordat je het weet worden de mini buitenritten dan echte buitenritten.